Jasiu Baumann - strona domowa

Dzisiaj przedstawiam informację prasową (w formie wywiadu) przygotowaną przez Agilis Biotherapeutics, doktora Edwina Weebera oraz organizację FAST dotyczącą terapii genowej.

– Co to jest terapia genowa?
Terapia genowa jest formą terapii polegającą na wprowadzeniu specjalnego zmodyfikowanego genu, który został zaprojektowany w laboratorium do materiału genetycznego komórki pacjenta w celu poprawy funkcji komórek, a docelowo w celu wyleczenia choroby genetycznej.

– Jak naprawcze lub zmodyfikowane geny są dostarczane do komórek pacjenta?
Geny naprawcze (ang. corrective genes) są bezpiecznie dostarczone w zmodyfikowanych wirusach, które działają podobnie do samochodów docierają do docelowych komórek. Te wirusy są często określane jako wektory.

Jaki typ wirusa jest wykorzystywany do dostarczania genów naprawczych lub białka?
Najczęstszymi typami wirusów wektorowych są retrowirusy, adenowirusy, lentiwirusy i wirusy między innymi związane z adenowirusami. Różnice w tych wirusach wynikają z faktu jak dobrze przenoszą one geny i czy zmieniają komórki pacjenta DNA w sposób tymczasowy czy stały.

– Jaką terapię genową rozwijają Agilis i doktor Weeber?

Doktor Weeber i firma Agilis w swojej terapii genowej skupili się na przywróceniu genu UBE3A, który jest odpowiedzialny za wytwarzanie białka zwanego ligazą ubikwityny E6 (lub E6-AP). Kiedy matczyna kopia genu UBE3A została utracona lub zmutowana, nie ma wówczas białka ligazy ubikwityny w mózgu. Brak tego białka powoduje objawy Zespołu Angelmana. Doktor Weeber i firma Agilis będą koncentrować się na przywróceniu białka ligazy ubikwityny poprzez dostarczenie naprawczego genu UBE3A.

– W jaki sposób zostaną zastąpione brakujące białka?

We wcześniej opublikowanych badaniach doktor Weeber wprowadził adenowirusa (AAV) do mózgu dorosłych myszy w celu dostarczenia genu UBE3A odpowiedzialnego za kodowanie białka ligazy ubikwityny. Wirus AAV zdołał zainfekować komórkę i sprawić, aby białko było produkowane, ale nie był w stanie stworzyć nowej cząsteczki wirusa i dalej się rozprzestrzeniać. Tak więc, wirus działa jako środek transportu wprowadzający gen UBE3A do komórek jednakże bez replikacji wirusa.

– Jakie jest uzasadnienie dla realizacji takiej strategii?

W przeszłości wirusy AAV były ograniczone do przenoszenia bardzo małych genów. Jednakże wiele nowych rozwiązań wektorowej technologii AAV pozwala badaczom umieścić większe geny w wirusie, co sprawia, że możliwe jest użycie AAV do leczenia Zespołu Angelmana. Co ważne, postęp w zakresie technologii AAV umożliwia również badaczom lepszą kontrolę kierowania wirusa do odpowiednich miejsc i kontrolować ilość wytworzonego białka. AAV pojawi się obecnie częściej w klinicznych próbach z wykorzystanie dziesiątek protokołów klinicznych zatwierdzonych przez komitet doradczy „Recombinant DNA Advisory Committee and the U.S. Food and Drug Administration (FDA)”. Te protokoły związane są z leczeniem mukowiscydozy (CFTR AAV), choroby Alzheimera (AAV-NGF), choroby Parkinsona (AAV-GAD65, -AADC), dystrofii mięśni (AAV- minidystrofina, sarkoglikan) oraz epilepsji (AAV -Neuropeptide Y). Firma Agilis i doktor Weeber będą razem pracowali, aby zaprojektować optymalny wektor w celu zastąpienia brakującego białka zmodyfikowanym genem (ang. an engineered gene).

– Dla których genotypów Zespołu Angelmana takie podejście będzie odpowiednie?
Ta strategia podmiany białek, jeśli się powiedzie, będzie mogła być wykorzystana w przypadku: delecji, mutacji, UPD i ID.

– Jak uważasz, jakie objawy Zespołu Angelmana mogą być leczone przy użyciu tej strategii?
Badania prowadzone na myszach przy użyciu AAV pokazują, że wystąpiło przywrócenie funkcji uczenia i polepszenie pamięci jak również modyfikacja synaptycznych funkcji. Jednak zawsze, trudno jest przewidzieć czy zmiany zaobserwowane na myszach mogą zostać osiągnięte również w przypadku ludzi, ale te wyniki sugerują odzyskiwanie synaptycznej komunikacji, odpowiedzialnej za wiele, jeśli nie za wszystkie neurologiczne objawy związane z utratą białek UBE3A.

– Kiedy może się spodziewać badań klinicznych?
Nie da się przewidzieć, jak szybko te badania będą się rozwijały. Jednakże akceptacja systemu dostarczającego wirusa w celu leczenia zaburzeń u ludzi i zatwierdzenie przez FDA konkretnych technik usunie tę potencjalną niewiadomą (ang. roadblock) w przyszłości.

Przygotowane przez Agilis Biotherapeutics, doktora Edwina Weebera i organizację FAST (Foundation for Angelman Syndrome Therapeutics).

Źródło:
https://en.wikipedia.org/wiki/Adeno-associated_virus
https://www.cureangelman.org/news/AgilisGeneTherapyQA.pdf