Odkrycie choroby
HISTORIA ZESPOŁU ANGELMANA
W roku 1965 dr Harry Angelman (13.08.1915 – 8.08.1996), angielski lekarz, po raz pierwszy opisał trójkę dzieci z objawami choroby znanej obecnie pod nazwą zespołu Angelmana (AS). Zaobserwował, że wszystkie dzieci poruszały się sztywnym, jakby automatyzowanym krokiem, nie mówiły, za to zbyt często się śmiały i miały napady drgawek. Później opublikowano opisy kolejnych przypadków, jednak schorzenie okazało się być niezmiernie rzadkie i wielu lekarzy wręcz wątpiło w jego istnienie. Pierwsze doniesienia z Ameryki Północnej pojawiły się we wczesnych latach 80-tych XX wieku, a wiele kolejnych zostało opublikowanych w ciągu ostatniego dziesięciolecia.
Oto jak dr Harry Angelman opisywał swoje obserwacje dotyczące pierwszych pacjentów:
„W historii medycyny jest wiele ciekawych opowieści związanych z odkrywaniem i poznawaniem nowych chorób. Saga zespołu Angelmana jest jedną z nich. To, że prawie trzydzieści lat temu troje chorych dzieci zostało przyjęte w pewnych odstępach czasowych na oddział dziecięcy szpitala w Anglii, w którym pracowałem, było dziełem zupełnego przypadku. U całej trójki występowało wiele różnych problemów zdrowotnych i chociaż wydawało się, że każde z nich choruje na inną chorobę, poczułem, że przyczyna dolegliwości całej trójki musi być wspólna. Rozpoznanie opierało się w każdym przypadku na objawach klinicznych, ponieważ, pomimo dostępnych wówczas metod badawczych (które dzisiaj są dużo bardziej zaawansowane), nie mogłem wykazać, że cała trójka cierpiała na to samo schorzenie. Z tego względu wzdragałem się przed wysłaniem opisu przypadków do jakiegokolwiek czasopisma medycznego. Spędzając jednak wakacje we Włoszech przypadkowo zauważyłem w muzeum Castelvecchio w Weronie obraz olejny zatytułowany…”Chłopiec z kukiełką”. Roześmiana twarz tego chłopca i fakt, że moi pacjenci wykonywali nienaturalne, automatyczne ruchy, natchnęły mnie do napisania artykułu przedstawiającego wszystkie trzy przypadki choroby, któremu dałem tytuł “Dzieci-kukiełki”.
Tytuł artykułu nie spodobał się wszystkim rodzicom, ale służył zbiorczemu określeniu choroby każdego z ich dzieci, którą później nazwano zespołem Angelmana. Artykuł został opublikowany w 1965 roku i chociaż początkowo wzbudził pewne zainteresowanie, właściwie do wczesnych lat 80-tych był zapomniany.
Dzieci z zespołem Angelmana nazywane są ANIOŁKAMI.
Źródło: International Angelman Syndrome Association; program „Choroby rzadkie bez tajemnic”.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.